Hierarchia

Najpierw na górze jest Web 2.0, następnie niżej RCI (Rich Client Interface), potem jest jego uszczegółowienie w postaci AJAX-a. Uwaga: pisanie aplikacji wykorzystując "gołe" mozlwiości AJAX-a jest pracochłonne, lepiej użyć do tego biblioteki wichajstrów (widgets) lub framework-u (np SAJAX - łączący PHP i AJAX).

To warto wiedzieć

Jest wiele stron internetowych zawierających informacje o technologiach internetowych. Dzisiaj polecam:

1.  zvon.org,
2. w3cschool oraz
3.  webdesign
4. tutoriale m.in. o ASP, ASP.NET, AJAX

Wpuszczanie w kanał ...(kanał RSS oczywiście)

Od dawna wiele aplikacji internetowych tworzy nowe kanały przekazywania informacji ze swoich stron, które bazują na technologii  RSS. kanał RSS umożliwia skrótowe (nagłówek i tzw. "abstract") i wybiórcze (poprzez filtr programowy) przeglądanie zawartości serwisów informacyjnych. Jednym ze sposobó produkcji wiadomości RSS jest blog, np. blog z Googe'a tworzy automatycznie kanał RSS.

Nowym pomysłem jest zasilanie takiego kanału z niekonwencjonalnych źródeł np. dokumentów MS Worda, czy arkusza kalkulacyjnego. Można skorzystać z narzędzi np. tofeed.py. Innym, bardziej zorientowanym na niedoświadczonego użytkownika a jednocześnie bardzo elastycznymi i rozbudowanym narzędziem jest RSS Feed Generator firmy ListGarden autorstwa Dana Bricklina (nota bene innym produktem jest wikiCalc).

Więcej szczegółów technicznych na temat RSS można znaleźć tu (Harvard).

Misz-masz i co dalej masz?

Popularność aplikacji internetowych bazujących na technologii Web 2.0 rośnie coraz bardziej.  Coraz więcej również powstaje aplikacji typu mashup (misz-masz). Powstają one poprzez wybranie przez twórców tych aplikacji różnych fragmentów powszechnie dostępnych stron internetowych, przepakowanie ich (ściągnięcie z nich informaji), intergrację oraz udostępnienie tak powstałej treści w ładnym (interaktywnym opakowaniu). Przykładem tego jest wyszukiwanie najtańszej stacji beznynowej czy też porównanie cen książek. EBay daje 20% upustu na ceny towarów wymienianych przy pomocy swojej platformy przetargowo-handlowej dla programistów, którzy skorzystają z niej  w swoich aplikacjach.

W pewnym sensie taki misz-masz przypomina klasyczny portal/vortal z tym, że te ostatnie zawierają informacje z zakresu jednej tematyki np.  sprawy firmy i ich zawartość jest dostęna dla członków korporacji.

Sprawdza się w przypadku Web 2.0 powiedzenie znane z open-source "choćbyś nie wiem jak był kreatywny,  społeczność korzystające z twojego produktu zadziwi cię jeszcze większą kreatywnością".

Firmy udostępniające swoje informacje w Internecie zaczynają sobie zdawać sprawę, że tak naprawdę liczy się na ich stronach treść a nie forma i dlatego zamiast czystej funkcji publikacji swoich danych zaczyna oferować interfejs do wyciągania tychże danych ze swoich stron. Czyli zamiast udostępniać dane należy udostępniać API służące do pobierania tch danych.

Jedną z form udostępniania danych nie w postaci tylko stron jest kanał RSS.

Pierwszą firmą, która zdała sobie z tego sprawę była Amazon, która wydała interfejs do swej strony w postaci udokumentowanych funkacji API z któych mógł skorzystać każdy programista. Za nią poszły inne firmy Yahoo, Google, które zaaczęły zatrudniać takich specjalistów jak Adam Bosworth.

Idea jest taka żeby zmienić strony internetowe w maszyny do programowania.

Źrodło: Zdnet