Strona aplikacji klienckich
- Historia GUI Javy zaczyna się w 1995 w postaci komponentów AWT mającego być przenaszalnym między platformami. Jego wady - niestabilność, mała portowalność i nieciekawa grafika. Rok 1997 Sun udostępnił JFC (Java Foundation Classes) w tym i nowe GUI - SWING (100% Java, wolno działała). Miejsce: Kanada, firma: Object Technology International (OTI) wymysliło nowe GIU - SWT (Standard Widget Toolkit), które emulowało komponenty dialogowe natywne dla każdej platformy. Wkrótce IBM kupiło OTI i włączyło SWT do Eclipse. Zalety - szybkość, wierność wyglądu do danej platformy. Braki - podzbiór funkcjonalny tego co było w Swing.
Aplikacje webowe
- Inaczej wygląda sprawa w aplikacjach enterprise - one najczęściej wykorzystują warstwę prezentacyjną oferowaną przez internetowe aplikacje. Najczęściej wykorzystuje się interfejs oparty o JSP (JavaServer pages). Są to wzorce na stronach HTML łączące statyczne kawałki elementów HTML z kodem w Javiesłużącym do generowania dynamicznej zawartości. Sposób ten aczkolwiek skuteczny, powodował zamieszanie w kodzie i był nieprzejrzysty. I tu społeczność open source przyszła z pomocą poprzez udostępnienie w 2001 projektu Struts - jasnego wyodrębnienia granicy między warstwą logiki i prezentacji. Struts bazuje na paradygmacie ModelViewController (rozwiązanie separujące trzy warstwy: prezentacyją, logiczną i bazową od siebie)
Ostatnio
- IBM i Sun wspólnie promuje JSF (JavaServer Faces), który nie tylko zawiera paletę bogatych funkcjonalnie komponentów dobrze dostosowanych do wygenerowania przez współczene narzędzia RAD. Model tworzenia aplikacji jest bardziej elastyczny niż Struts i łatwiej tworzyć makiety interfejsu GUI. Dodatkowo, na osłodę przegranej Structs, główny projektant Struts znalazł zatrudnienie w SUN w zespole tworzącym JSF.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz